Who is the governor of curacao

Deze kersttoespraak start ik met een zucht, een zucht omdat ook ik me het afgelopen jaar, met zovelen van u op momenten moedeloos heb gevoeld. Maar het is ook een zucht van opluchting. Er is steeds meer zicht op een vaccin tegen het coronavirus en het aantal besmettingen op ons eiland is de afgelopen dagen dalende. Dat stelt gerust. Een vaccin stelt ons in staat om het leven zoals we dat kenden voor de pandemie weer beheerst op te pakken.

Dat wil nog niet zeggen dat we er zijn. Nog steeds is voorzichtigheid geboden, en zullen we voldoende rekening moeten houden met elkaar. De coronacrisis heeft iedereen geraakt. Of het nu door ziekte, verlies van een baan of eenzaamheid kwam, of omdat de crisis ons beperkte in onze vrijheid, we zijn allemaal hard en direct getroffen.

Ons dagelijks leven is veranderd sinds de eerste coronabesmettingen in maart op ons eiland werden geconstateerd. En nu, met Kerst willen we maar een ding, samen zijn, stil staan bij wat is geweest en bij wat gaat komen.

Samen lachen, samen eten en een hand leggen op een schouder van iemand die dat kan gebruiken. Juist nu kan dat niet en dat doet pijn. Vanaf deze plek wil ik iedereen die dit jaar een naaste heeft verloren veel liefde en troost toewensen. Het verlies valt nu extra zwaar omdat we niet op de gebruikelijke wijze afscheid kunnen nemen. Als we dit jaar iets hebben geleerd dan is het wel hoe belangrijk het is om je gesteund en niet alleen te voelen.

Door deel uit te maken van een groter geheel, of dat nu een gezin, een kerkkoor, de buurt of een sportclub is, het is van belang om vreugdevolle gebeurtenissen te kunnen delen en steun te ontvangen op momenten dat het even niet meezit.

Dit jaar hebben we ook op gepaste wijze stil gestaan bij het feit dat we 10 jaar een zelfstandig land binnen het Koninkrijk zijn. Ook als land hebben we ervaren wat het inhoudt om deel uit te maken van een groter geheel.

Op verschillende wijzen hebben we hulp mogen ontvangen vanuit het Koninkrijk. Nog steeds werken onze nationale diensten als de politie, kunstwacht en ziekenhuizen nauw samen met dienstonderdelen die zich elders binnen het Koninkrijk bevinden. Die samenwerking gaat gelukkig voorspoedig. Maar er moet nog veel gebeuren. Ons Koninkrijk is een dierbaar bezit dat tegen een stootje moet kunnen.

Wij hebben dit jaar ervaren dat dat ook zo is. De door onze Koninkrijksgenoten geboden hulp is vrijwillig maar niet vrijblijvend en zo hoort het ook. Onze regering is zich daar ook bewust van. Zij heeft dit jaar laten zien waar het bij besturen om draait: verantwoordelijkheid nemen op momenten dat dat het hardst nodig is. Altijd met het belang van het volk op de eerste plaats. Er is de afgelopen maanden aandacht geweest voor verschillende groepen die door de crisis en maatregelen zijn getroffen.

Dat is begrijpelijk en terecht. Graag richt ik me toch in het bijzonder tot twee andere groepen. Dat zijn onze kinderen en jongeren. Lieve kinderen, dit jaar is vast anders gelopen dan jullie hadden verwacht.

Velen van jullie hebben schoollessen moeten missen. En ik begrijp dat dat stiekem voor een paar dagen spannend en leuk lijkt. Maar na een tijdje ga je toch je vriendjes en misschien zelfs de juf of meester missen. Verjaardagen worden niet op de gebruikelijke wijze gevierd, er kan minder vaak bij elkaar worden gespeeld en mogelijk is het thuis ook minder gezellig. Datzelfde geldt voor onze jongeren; in een tijd dat jullie de wereld zouden moeten ontdekken en elkaar willen ontmoeten, doen wij een beroep op jullie om dat juist niet te doen.

Jullie hebben een groot deel van het schooljaar noodgedwongen een stuk zelfstandiger moeten studeren dan jullie gewend zijn en het uitgaansleven is aan banden gelegd. Misschien hebben jullie je ook wel moedeloos gevoeld net als ik. Want wat kun je nu in een wereld waarin alles onveilig lijkt? Het is niet erg om onzeker of bang te zijn. Dat zijn we allemaal wel eens. Kijk goed om je heen, er is altijd iemand in de buurt die je kunt vertrouwen en die naar je zal luisteren, iemand op wie je kunt leunen.

Deel je ervaringen met je ouders, je vrienden of iemand anders die je vertrouwt. Dat helpt vaak al enorm. Het grootste deel van het jaar hebben ook jullie moeten afzien en nu nog wordt een groot beroep op jullie gedaan om de geldende veiligheidsmaatregelen in acht te nemen.

Lieve kinderen, lieve jongeren, ook jullie inzet is van belang voor het doorstaan van deze crisis. Hou dat in gedachten. Jullie kunnen, soms zelfs beter dan volwassenen, bedenken wat nog wel kan in deze tijd, en op welke manieren warmte en licht kunnen worden doorgegeven.

Daarom heb ik het Gouverneurspaleis dit jaar extra laten verlichten, als symbool voor hoop op een beter nieuw jaar. Mijn echtgenoot Herman en ik, wensen u en uw dierbaren een zalig en gezegend Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar. Blijf ook in goed op elkaar letten en voor elkaar zorgen. Laten we er samen een mooi nieuw jaar van maken. Pero ei mes, e suspiro ta unu di alivio tambe. Pues, ta motibu pa sierto trankilidat. Te ainda nos tin di anda ku koutela i nos lo tin di sigui tene sufisiente kuenta ku otro.

I awor pa Pasku, ta un kos so nos ke. Afortunadamente e kooperashon ei ta bayendo bon. Sin embargo, tin hopi kos di hasi ainda. Nos Reino ta un poseshon presioso i fuerte ku mester por wanta sierto sla. E yudansa ku komo miembronan di Reino nos ta risibi di otro ta boluntario pero no sin obligashon, i ta asina mester ta tambe. Pasobra kiko hende por hasi den un mundu kaminda tur kos ta mustra asina insigur? Sigui presta hopi atenshon na otro i kuida otro na Awe ta dia di Rei!

Nos tur mester a keda kas; i mas ainda, tene distansia un di otro. Pero nos tur huntu ta paga un preis haltu pa esaki.

Ta inevitabel. No opstante Por lo pronto nos lo tin di biba asina kolektivamente, pa nos propio bienestar. Mayoria di nos a logra bon den e periodo nos tras. Pero nos lo tin di wanta duru tambe durante e periodo nos dilanti. Ta konmovedor. Esei ta inevitabel. Esaki ta nos realidat. Nos lo mester karga e gastunan huntu. Aki, solidaridat ta e palabra klave. Nan tin nos tur den pensamentu. Vandaag is het Koningsdag! Deze keer geen gezellige vrijmarkten, geen vrolijke straatfeesten in onze wijken en geen uitbundige optredens van onze artiesten.

We moesten allemaal thuisblijven; en sterker, afstand houden van elkaar. Maar de omstandigheden waarin wij met ons allen door het Corana-virus wereldwijd zijn beland, laat ons geen keuze.

Het verdriet en de ontreddering die het virus in de wereld heeft gebracht is onvoorstelbaar. We kennen allemaal de beelden uit andere landen van hulpverleners die er alles aan doen om de beste zorg te bieden die onder deze omstandigheden mogelijk is, maar bij wie desondanks het water vaak over de schoenen loopt.

Wij leven mee met al degenen door het virus zijn getroffen, over de gehele wereld en ook op Curacao. Hetzij getroffen in fysieke zin, hetzij in getroffen in hun dagelijks bestaan. De ingrijpende maatregelen zoals door het kabinet hier op Cuacao met grote voortvarendheid zijn genomen, waren en zijn nodig. Daarmee worden verdere besmettingen met het virus zo veel mogelijk voorkomen. Gelukkig heeft deze strategie op Curacao in de afgelopen periode succes gehad. Maar we betalen er met ons allen een hoge prijs voor.

Dat is onvermijdelijk. De economie ligt stil; het sociale leven is beperkt en de culturele sector is verarmd. Ook is het niet mogelijk om ons geloof in samenkomsten te beleven; terwijl we dat juist in tijden als deze zo hard nodig hebben. Ondanks dat is het belangrijk dat we hoop en vertrouwen houden in de toekomst. Want hoewel er lichtpunten zijn bij de bestrijding van het virus en de beheersing van het aantal ziektegevallen, weten we tegelijkertijd dat we er nog lang niet van verlost zijn.

We moeten er ernstig rekening mee houden dat het virus nog geruime tijd op de wereld zal rondwaren; en nog geruime tijd effect zal hebben op ons dagelijks leven. Onze manier van samenzijn, samenwerken en samen spelen, zal nog lange tijd onderworpen zijn aan beperkingen.

Daar moeten we voorlopig mee leven. En dus moeten we een manier vinden om daarmee om te gaan. De meesten van ons is dat in de afgelopen periode goed gelukt.

Maar het zal nog veel van ons vragen om dat ook in de komende periode vol te houden. Ik ben onder de indruk van de initiatieven die er inmiddels zijn ontstaan om hulp te bieden aan onze medeburgers op Curacao die hulp het meeste nodig hebben. Van voedselbank tot Rode Kruis, en van individuele particulieren tot ondernemers. Velen zetten zich in om met elkaar door deze moeilijke periode te komen.

Of the list of 10 possible candidates George-Wout was seen as the main candidate. At the end of the month the list was down to three candidates, including George-Wout. He furthermore is chair of a fund for social development and economic activity. Kitts and Nevis St. Lucia St. Site Map. Lucille Andrea George-Wout. We strive for accuracy and fairness. If you see something that doesn't look right, or if you would like to share additional information on the topic, kindly contact us!

To reference our site, please use the following as a general guideline. Date Published. Title of Web Page. Retrieved from URL.